Dublin, Chester Beatty Library, Heb 752 / 16 Kaufvertrag Gen (2)

אתעתק חצי דן התורה הקדושה אשר היא
מן כיר אדונן אבישע בן פינחס בעל המימרים
רצון יהוה וסל<יחתו> עליו מן ממל\ק\{כ}ת ישמעאל
ואחיו תמים ופוזי אשר ירשו יתה מן
אביהם סה<בה> ט<בה> ישראל בן ס<הבה> ט<בה> ישמ<עאל> הדנ<נפי>
וקנה יתה לנפשו הנער הטבן ראעב الملقب شموط
בן יעקב בן ישמעל הזוכיר במדלה ונתן
הכסף לישמ<עאל> ואחיו הזוכ<יר> י ג זהב וחצי
פרנסיס וחצי דן השני היא מורשה لراغب
ואחיו טהיר חלקם מן אביהם יעקב
הזוכיר תהיה בריכה עליהם אמן
ולא אשתיאר לבני דודיהם בה מאום
וזה הוה בי{ו}ם ג' ב מן חדש רגב המז{ד}מן
כ \?\{ט} מן טיבת והוא ראש המופתים שנת
ח וג ק ואלף לממ<לכת> בני הגר אודה את
יהוה

ובכן סהד
אברהם בן
סעד המר<חיב>

ובכן סהד שמעון
בר עבד חנונה בר
ישמעל הזו<כיר>

ובכן סהד יצחק
בן עמרם הכהן
הלוי בשכם
והוה זה מן
הזוכרים בעל
נפש

וזה הוה על יד כתובו
המסכין יעקב בן אהרן
הכהן בזבנה הדן יסלח
לו יהוה אמן אמן

Text übersetzt

Eine Hälfte dieser heiligen Tora, die
eine Schrift unseres Meisters Ābīša ban Fī'nās des Dichters ist,
möge das Wohlwollen YHWHs und seine Vergebung auf ihm ruhen, ging über aus dem Eigentum des Yišmāʾəl
und seiner Brüder Tamīm und Fauzi, die sie von
ihrem Vater geerbt haben, (dem) guten Alten Yišrāʾəl, Sohn des guten Alten Yišmāʾəl Addinfi.
Es kaufte sie für sich selbst der junge Mann, der Gute Rāġib, genannt aš-Šammūt,
ban Yāqob, Sohn des erwähnten Yišmāʾəl von seinem Vermögen und gab
das Geld dem erwähnten Yišmāʾəl und seinen Brüdern, 13 ½ französischer Gold(stücke).
Und diese zweite Hälfte ist das Erbe des Rāġib
und seines Bruders Ṭahīr, ihr Erbteil von ihrem Vater, dem erwähnten Yāqob.
Möge sie ihnen gesegnet sein. Amen.
Es blieb den Kindern ihres Onkel nichts von ihr (der Handschrift) übrig.
Und dies geschah am Dienstag, dem 2. des Monats Raǧab, der dem
29. Ṭībat entspricht, und dieser ist der „Anfang der Wunder“
des Jahres 1308 der Herrschaft der Kinder Hagars. Ich will YHWH danken.

Und dies bezeugte
Ab'rām ban
Sāʾəd Ammā'rīb.

Und dies bezeugte Šē'mūn
bar ʿĀbəd Ᾱnūna, Sohn
des erwähnten Yišmāʾəl

Und dies bezeugte Yē'ṣāq
ban ʿAmram, der Priester,
der Levit in Shechem
Und dies geschah durch
die Erwähnten selbst.

Und dies geschah durch seinen armen Schreiber
Yāqob ban Ārron,
des Priesters zu dieser seiner Zeit, möge YHWH
ihm vergeben. Amen, Amen.

Sprache

Samaritanisch

Skript

Samaritanisches Hebräisch

Link zur Handschrift

[IRL-CBL] Dublin, Chester Beatty Library, Heb 752: Samaritanischer Pentateuch

Link zur Abbildung

https://viewer.cbl.ie/viewer/image/Heb_752/155/

Bemerkung

בעל המימרים – Zu diesem Beinamen – wörtl. „Herr des Wortes/der Worte“ – bzw. ar. المصنف – „der Autor, Schreiber“ – von Ābīša ban Fī'nās s. COWLEY, SL II, S. XXVIII; BEN-ḤAYYĪM, LOT III.2, S. 21.

الملقب – "genannt". Das arab. Wort لقب bezeichnet einen Beinamen, Spitznamen oder Ehrentitel, der anderen Namensteilen voran- oder nachgestellt wird. Hier wird das Part. Pass. im II. Stamm gebraucht, analog zum aramäischen Pendant im Kaufvertrag am Ende von Numeri (2): חפץ המתקארי الشموط בן יעקב; s. u.

פרנסיס – Wörtlich „(Goldmünzen) der Franzosen“; s. WEHR, Arabisches Wörterbuch, der für الفرنسيس die Übersetzung „die Franzosen“ angibt. Vgl. die Formulierung im Kaufvertrag am Ende von Numeri (2), wo die Bezeichnung für die Währung mit einem Adjektiv gebildet wird: זהב פרנסאוי.

29. Ṭībat – Der Einer der Zahl ist nicht eindeutig lesbar. Der 2. Raǧab 1308 entspricht im Julianischen Kalender dem 29. Januar (nach samaritanischer Terminologie Ṭībat), dies ist eine der möglichen Lesarten der korrigierten Zahl.

ראש המופתים – "Anfang der Wunder". Als שבת המופתים – „Schabbat der Wunder“ – werden die Schabbatot des Elften, Zwölften und die beiden ersten des Ersten Monats bezeichnet, die jeweils mit einer der zehn Plagen Ägyptens verbunden sind; s. POWELS, “The Samaritan Calendar”, S. 737. ראש המופתים – „Anfang der Wunder“ – ist somit der Beginn dieser Reihe, der Elfte Monat. So wird auch im Kolophon zu Ms. London, BL, Or. 1443, fol. 222v – 223r, der Elfte Monat als „Anfang der Wunder“ bezeichnet; vgl. auch ein weiteres Kolophon von 1913, das ein Datum mit den Worten חדש אחד עשר ראש המופתים angibt; siehe BEN-ḤAYYĪM, LOT I, S. ק"ג.